Απόκρυφα κείμενα Παλαιάς Διαθήκης – Τόμος 5

Περιγραφή

Λέγοντας “Απόκρυφα”, εννοούμε τα ιερού χαρακτήρα εκείνα κείμενα, τα οποία δεν περιλήφθηκαν στον Κανόνα της Εκκλησίας, επειδή θεωρήθηκαν αμφισβητούμενης αυθεντικότητας και θεοπνευστίας. Τα κείμενα αυτά – τα οποία πρέπει να σημειωθεί ότι μνημονεύονται από πολλούς Πατέρες της Εκκλησίας -, τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής διαθήκης, περιέχουν εν πολλοίς, κοινές ιστορικοφιλοσοφικές απόψεις με τα Κανονικά κείμενα αλλά με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες όσο και πολύτιμες για τον μελετητή πληροφορίες ή διδασκαλίες οι οποίες δεν αναφέρονται σ’ αυτά. Στα τυπικά Απόκρυφα Κείμενα, τα οποία χρονολογούνται κυρίως από τους πρώτους προ και μετά Χριστόν αιώνες, είναι ασφαλώς ιδιαίτερα χρήσιμο να προσθέσει κανείς τους παπύρους που ανακαλύφθηκαν το 1945 στην περιοχή Νάγκ Χαμμάντι της Άνω Αιγύπτου, καθώς επίσης τους παπύρους της κοινότητας του Κουμράν, που ανακαλύφθηκαν το 1947. Οι πρώτοι εκπροσωπούν απόψεις των Γνωστικών και οι δεύτεροι των Εσσαίων της περιοχής αυτής της Νεκρής Θάλασσας. […] 

“…Όταν τελείωσαν το δείπνο, οδήγησαν τον Τωβία στο δωμάτιο της Σάρρας. Και καθώς αυτός πήγαινε, θυμήθηκε όσα του είχε πει ο Ραφαήλ. Πήρε λοιπόν το θυμιατήρι, στο οποίο υπήρχε στάχτη και φωτιά και έβαλε μέσα σ’ αυτό την καρδιά του ψαριού και το συκώτι και κάπνισε το δωμάτιο. Μόλις το δαιμόνιο οσφράνθηκε την οσμή έφυγε στα ανώτερα μέρη της Αιγύπτου και το έδεσε εκεί ο άγγελος…” 

“…Όπως το χέρι κινείται πάνω στην άρπα και κάνει τις χορδές της να μιλούν, έτσι μιλά στα μέλη μου το Πνεύμα του Κυρίου κι εγώ εκφράζομαι μέσω της αγάπης Του. Διότι (η αγάπη Του) εξολοθρεύει κάθε αλλότριο και πικρό έτσι γινόταν από την αρχή κι έτσι θα παραμείνει μέχρι τέλους αντίπαλός Του δεν θα υπάρξει και τίποτε δεν θα σταθεί (εμπόδιο) στην οδό Του”.