Περιγραφή
Ο σύγχρονος μελετητής προκειμένου να μελετήσει την Κοσμολογία και την Ανθρωπολογία των βυζαντινών συγγραφέων, δηλαδή να μελετήσει σε βάθος το πώς έβλεπαν οι Βυζαντινοί τον κόσμο και τον άνθρωπο, είναι υποχρεωμένος να μελετήσει με ιστορικοφιλολογική μέθοδο και ακρίβεια τα κείμενα ενός ή και περισσοτέρων συγγραφέων του Βυζαντίου, και να εντοπίσει τους κεντρικούς άξονες των κειμένων τους. Παράλληλα ο ερευνητής υποχρεούται να εκθέσει σε βάθος σύνολη τη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας, καθώς οι Βυζαντινοί με αφορμή τα θεολογικά ζητήματα εξέθεταν τις απόψεις τους για τον κόσμο, τον άνθρωπο και τη ζωή. Τα θεολογικά ζητήματα, σημειωτέον, δεν διατυπώνονταν μέσα σε γραφεία επιφανών διανοουμένων – άσχετα αν οι Πατέρες ήταν και σοφοί διανοούμενοι -, αλλά μέσα σε αιματηρά γεγονότα που κόστιζαν, αφενός μεν στην Εκκλησία αγώνες και αίμα, αφετέρου δε στον αυτοκράτορα, έντονα προβλήματα δημοσίας τάξεως και εδαφικής ακεραιότητας· λαμπρό παράδειγμα είναι η εικονομαχία γεγονός το οποίο έζησε ο Ιωάννης Δαμασκηνός. (…)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]