Περιγραφή
Το τί μοίρα ζεί ο άνθρωπος κτίζεται κι ορίζεται από το τί επί χρόνια μοιράζει γύρω του. Όταν η τέχνη φτάνει να είναι συντονισμένη, συγχρονισμένη με ένα Κέντρο, τότε απελευθερώνει στοιχεία μιάς ανείπωτης Ομορφιάς, μιάς Ομορφιάς που είναι πέρα από όλα τα όρια, αστείρευτη, άφθαρτη. Στη λέξη “Κέντρον” πρέπει να αντιστοιχήσουμε έννοιες όπως: την Αγάπη για ένα Λαμπρό Ιδανικό, ή ένα πολύ φωτισμένο Όν, την επαφή με έναν Ανώτερο Κόσμο, ή μιά έντονη Αγάπη προς τα όντα και την επιθυμία να ανακουφιστούν και να ανυψωθούν…