Περιγραφή
Οι γοητευτικές εικόνες των παραβολών του Γκιμπράν και η ρυθμική ομορφιά του ύφους του είναι τα έντονα μέσα για την καινούργια του ερμηνεία της ανθρώπινης κατάστασης. Στον “τρελό” στέκει μόνος του μέσα σ’ ένα τρελό κόσμο, αβοήθητος, με μοναδικό όπλο την ικανότητά του ν’ αναγνωρίζει την παραφροσύνη και τη φρίκη που τον περιβάλλουν.