Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204

Η Δύση ξεκινά το 1204 την Τέταρτη Σταυροφορία με πρόσχημα την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων. Ενετοί και Φράγκοι, το παπάτο και ο αρχιτέκτονας του σχεδίου, ο δόγης Δάνδαλος, εποφθαλμιώντας τον πλούτο και το κύρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας θα οδηγήσουν τα στρατεύματα των Σταυροφόρων έξω από τις πύλες της Κωνσταντινούπολης. Ο φιλομαθής αναγνώστης σ` αυτό το βιβλίο θα ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, στην Τέταρτη Σταυροφορία, μιας από τις πιο σημαντικές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Οι συνωμοσίες και οι έριδες που προηγήθηκαν, το χρονικό της πολιορκίας και της περικύκλωσης της Πόλης από τους σταυροφόρους, οι μάχες και οι φρικαλεότητες της λεηλασίας μέχρι και η τελευταία μέρα της κατάληψης που θα γίνει η αιτία της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας της Ανατολής, ξετυλίγονται με μοναδικό τρόπο στις σελίδες της συναρπαστικής αφήγησης του Βρετανού μελετητή.
`Οι επιπτώσεις της Τέταρτης Σταυροφορίας επί του ευρωπαϊκού πολιτισμού υπήρξαν εξ ολοκλήρου καταστρεπτικές. Η λάμψη του ελληνικού πολιτισμού, την οποία το Βυζάντιο συντηρούσε επί εννέα αιώνες μετά από την επιλογή της Κωνσταντινούπολης ως πρωτεύουσας, έσβησε ξαφνικά... Το έγκλημα της Τέταρτης Σταυροφορίας παρέδωσε την Κωνσταντινούπολη και τη Βαλκανική Χερσόνησο σε έξι αιώνες βαρβαρότητας... Προκειμένου να αντιληφθούμε την πλήρη σημασία της λατινικής κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης, πρέπει να προσπαθήσουμε να συνειδητοποιήσουμε ποιος θα ήταν σήμερα ο πολιτισμός της Δυτικής Ευρώπης, αν η προ έξι αιώνων Ρωμανία δεν είχε καταστραφεί. Μπορεί κανείς να φανταστεί όχι μόνο τη Μαύρη Θάλασσα, τον Βόσπορο και τον Μαρμαρά να περιβάλλονται από προοδευτικά και πολιτισμένα έθνη. αλλά ακόμα και τα ανατολικά και νότια παράλια της Μεσογείου να έχουν επιστρέψει υπό μια καλή διακυβέρνηση και υπό μια θρησκεία η οποία δεν αποτελεί φραγμό στον πολιτισμό...` γράφει ο Πήαρς.
Η ματιά του ώριμου πλέον σε ηλικία και κριτική σκέψη σερ Έντουιν Πήαρς, του νομικού, του εκδότη και ιστορικού συγγραφέα, ο οποίος με επιτυχία διακόνευσε τις επιστήμες αυτές στην πατρίδα του την Αγγλία, γίνεται οξύτερη και διεισδυτικότερη με την παραμονή του επί πολλά έτη στην Πόλη. Αναλαμβάνοντας τελικά την υψηλότερη θέση που μπορούσε να καταλάβει, αυτήν του προέδρου του Ευρωπαϊκού/Δικηγορικού Συλλόγου της Κωνσταντινούπολης και διατηρώντας μιαν ανεξάρτητη και κριτική οπτική αναφορικά με τις τοπικές υποθέσεις και το Ανατολικό Ζήτημα, αποτυπώνει τις ικανότητες του αυτές, στο σπουδαίο βιβλίο του `Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204`, το οποίο θα συμπληρώσει με εξίσου μεγάλη επιτυχία και με το δεύτερο του βιβλίο, που, επίσης, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας, την `Καταστροφή της Ελληνικής Αυτοκρατορίας`, που δεν είναι άλλη από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τον Μωάμεθ Β` τον Πορθητή.
Δεν αποτελεί σχήμα λόγου ή υπερβολή ότι η παγκόσμια κριτική κατέταξε τα έργα αυτά στα σημαντικότερα της βυζαντινής ιστοριογραφίας, χαρακτηρίζοντας τα ως υψηλής σπουδής και αντικειμενικότητας έργα. Ο πολυμαθής, διεισδυτικός, κριτικός και πάνω από όλα αυστηρός και δίκαιος στην κρίση ιστορικός σερ Έντουιν Πήαρς, αποδίδει με συνέπεια τις ευθύνες της κατάλυσης της χιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η οποία για αιώνες αποτέλεσε την ασπίδα της Ευρώπης και το σημαντικότερο κέντρο του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]