Πορεία Θανάτου

Πρόκειται για την προσπάθεια ιστορικής προσέγγισης μιας ελάχιστα ή και καθόλου γνωστής, στις πραγματικές της διαστάσεις, ιστορίας που διαδραματίστηκε τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 1948 κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου. Της Πορείας των Αόπλων Ρούμελης,πού την αποκάλεσαν “Ηρωική Πορεία”, ενώ οι ίδιοι μετά από χρόνια “Ολέθριο Γεγονός”. Βαρύνουσα αξία κατέχουν στο βιβλίο (40% της ύλης) οι μαρτυρίες των επιζώντων οι οποίοι είχαν άμεση (στρατολογημένοι, ένοπλοι συνοδοί, αντίπαλοι, αυτόπτες μάρτυρες) ή έμμεση σχέση με τα διαδραματισθέντα και αντανακλούν τα βιώματα εκείνων που υπήρξαν οι “κατεξοχήν πρωταγωνιστές” των γεγονότων. Κατ΄αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης μπορεί να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα. Οι διασωθείσες πολύτιμες μαρτυρίες διασταυρούμενες με τις υπάρχουσες γραπτές πηγές επιδεικνύουν εξαιρετική αξιοπιστία και έρχονται να διαφωτίσουν μετά από 65 χρόνια μεγάλα κενά και “γκρίζα” γεγονότα και τελικά να εγγράψουν την ιστορία της Πορείας των Αόπλων Ρούμελης στο ιστορικό και κοινωνικό της πλαίσιο.

Ο συγγραφέας γεννήθηκε στη Λαμία το 1947. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο στη Λάρισα σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε για επτά χρόνια στη Γερμανία. Επανερχόμενος στη Λάρισα το 1982 άσκησε το επάγγελμα του Ωτορινολαρυγγολόγου.
Το 2001 εξέδωσε το βιβλίο “ΣΟΥΛΙ, Οδοιπορικό στον Τόπο και στην Ιστορία”, το οποίο αποτελεί μια προσπάθεια διασύνδεσης της ιστορίας με τον τόπο, όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα. Στη συνέχεια προσπάθησε να εμβαθύνει στην ταραγμένη δεκαετία του ’40 αναζητώντας πρωτογενείς πηγές από αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων, κυρίως από ανθρώπους που δεν κατείχαν τότε ηγετικές θέσεις, έτσι ώστε η έκφραση γνώμης να μην επηρεάζεται από παραταξιακές δεσμεύσεις. Επισκεπτόμενος επί μια πενταετία τους τόπους ενδιαφέροντος συνέλλεξε και κατέγραψε από ανθρώπους διαφορετικών τότε πολιτικών αποκλίσεων, 240 μαρτυρίες αμφισβητούμενων γεγονότων του ελληνικού εμφυλίου, οι οποίες για λόγους τεκμηρίωσης έχουν κατατεθεί στο εργαστήριο προφορικών μαρτυριών του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Η προσπάθεια αυτή τον έφερε αναγκαστικά σε επαφή με την προφορική ιστορία, κλάδοςπου τις τελευταίες δεκαετίες θεωρείται απαραίτητο συμπλήρωμα των γραπτών τεκμηρίων, στην οποία προσπάθησε να εντρυφήσει, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη του και συσχετίζοντας γνωστές ή άγνωστες-σπάνιες. γραπτές πηγές. Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί το πρώτοπροϊόν της συγκεκριμένης έρευνας, η οποία στοχεύει στην ανάδειξη των εμπειριών και απόψεων των «αφανών».